کس نمی پندارد زندگی درزمستان چو بهاراست مرا

برف هنگام فرود همچنان قاصدک است

 بر تن لخت اقاقی چو فروریزد برف

خوشه ها باردهد باردگر

میدهد جلوه به بید مجنون

طوق بندد به خم گردن هر شاخه بید

زندگی در طرب است

دست مشاطه دی بر سرتازه عروسان درخت

توری از برف سپید آرایند

برف ها بر سخن آیند وزمین بیداراست

زندگی درزمستان چو بهاراست مرا

زیر پاهای شما رهگذران

زیر لب زمزمه پردازوهم آواز شدند

ومباداروزی که ببینم زمین کرده به تن کفن ازبرف سپید

تادرآغوش بگیرداجلش

ای خدا

سخت پایداربدارشوق بیداری وقول وغزلش

قسمت نشد ببینمت خدانگهداری کنم
فرصت نشد بمونم وازتونگهداری کنم

گفتم اگه ببینمت دل کندنم سخته برام

اگه یه وقت بگی نرو...رفتن پر از درده برام

گفتم  صدات و نشنوم ندیده از پیشت برم

پشت سرم زاری نکن چیکار کنم مسافرم

من می رم ولی باز تو بدون همیشه

یاد تو از خاطرمن فراموش نمیشه

گل من خوب می دونی بی تو تک و تنهام عزیزم

اکه تو نباشی می میرم

 نامه رو تا تهش بخون گریه نکن طاقت بیار

نامه رو خط خطی نکن دو جمله رو دووم بیار

باور نکن یه بی وفام.نامه میذارم و می رم.

نه!قسمت زندگیم اینه به کی بگم مسافرم

سهم من از تو دوریه...تو لحظه های بی کسیم

قشنگیه قسمت ماست که ما به هم نمی رسیم

من می رم ولی باز تو بدون همیشه

یاد تو از خاطرمن فراموش نمیشه

گل من خوب می دونی بی تو تک و تنهام عزیزم

اکه تو نباشی می میرم

 همیشه زنده میمونن با یاد تو- ترانه هام

منو ببخش اگه بازم اشکام چکید رو نامه هام

دیگه تموم شدفرصتم خاطره هام پیشت باشه

              تموم خاطرات خوش

               خدا نگهدارت باشه

                                     هیچ وقت ،هیچ چیز را بی جواب نگذار!!!

 جواب نگاه مهربان را با لبخند

                 جواب دورنگی را با خلوص

                             جواب مسئولیت را با وجدان

                                               جواب بی ادب را با سکوت

                                                                 جواب خشم را با صبوری

                                                                                                                                                      جواب پشتکار را با تشویق

                جواب کینه را با گذشت

                                جواب گناه را با بخشش

                                                     جواب منتظر را با نوید

آه

 اگرراهی به دریاییم بود

 ازفرورفتن چه پرواییم بود

 گربه مردابی زجریان ماند آب

 ازسکون خویش نقصان یابد آب

 جانش اقلیم تباهی ها شود

 ژرفنایش گورماهی هاشود

 آهوان

 ای آهوان دشت ها

 گاه اگردرمعبرگلگشت ها

 جویباری یافتیدآوازخوان

 روبه استغنای دریاهاروان

 جاری ازابریشم جریان خویش

 خفته برگردونه ی طغیان خویش

 یال اسب باد درچنگال او

 روح سرخ ماه در دنبال او

 ران سبز ساقه ها را می گشود

 عطر بکربوته ها رامی ربود

 بر فرازش در نگاه هر حباب

 انعکاس بی دریغ آفتاب

        خواب آن بی خواب رایادآورید

     مرگ در مرداب را یاد آورید

دل از سنگ باید که از درد عشق

 ننالد خدایا دلم سنگ نیست

 مرا عشق او چنگ اندوه ساخت

 که جز غم در این چنگ آهنگ نیست

 به لب جز سرود امیدم نبود

 مرا بانگ این چنگ خاموش کرد

 چنان دل به آهنگ او خو گرفت

 که آهنگ خود را فراموش کرد

 نمی دانم این چنگی سرنوشت

 چه می خواهد از جان فرسوده ام

 کجا می کشانندم این نغمه ها

 که یکدم نخواهند آسوده ام

 دل از این جهان بر گرفتم دریغ

 هنوزم به جان آتش عشق اوست

 در این واپسین لحظه زندگی

 هنوزم در این سینه یک آرزوست

 دلم کرده امشب هوای شراب

 شرابی که از جان بر آرد خروش

 شرابی که در آن بینم رقص مرگ

 شرابی که هرگز نیابم بهوش

 مگر وارهم از غم عشق او

 مگر نشوم بانگ این چنگ را

 همه زندگی نغمه ماتم است

 نمی خواهم این نا خوش آهنگ را

                                          زنده یاد فریدون مشیری

 کوچه

یا الهی اگر من مرتکب گناه گشتم چون مغرور احسان تو گشتم

الهی به کردارم منگر به احسان خویش بنگر

یا الهی چه گویم  که پشیمانم از عمری گفتن

یا الهی تویی معبود من تویی مسجود من

الهی عمری دل به امید تو بستم ببخشم اگر چه که بد هستم  جز این بار گنه طرفی نبستم

الهی گرچه من دلها  بشکستم تو مشکن آنچه را من بشکستم

الهی به عشق تو دمسازم به بندگی تو سرافرازم به وصال تو سربازم الطاف تو باشدچاره سازم

الهی هر کاری با نام تو می کنم آغاز  نام تو زیبنده هر سرآغاز

تویی آن خدای بنده نواز  هستی زماسوا بی نیاز  نشاید تو را شریک وانباز

من گرفتارم زاین همه حرص و آز  نجاتم ده زاین نفس غماز

الهی تو را سزاست بخشش و دفع نیاز وما را سزاست توبه وعرض نیاز

الهی از عذاب جهل نجاتم ده  به صفای وصل وصالم ده

الهی من همه نیازمو توهمه نازی

الهی به چه نازم که آن بود آخر وچنین بود آغازم

الهی خجل ز نمازم وای اگر فاش کنی رازم