[ و مردمى را در مرگ یکى از آنان تعزیت گفت و فرمود : ] این کار نه با شما آغاز گردید ، و نه بر شما به پایان خواهد رسید . این رفیق شما به سفر مى‏رفت کنون او را در یکى از سفرهایش بشمارید ، اگر نزد شما بازگشت چه خوب و گرنه شما روى بدو مى‏آرید . [نهج البلاغه]

kolbeyedel
جمعه 86/6/30 ::  ساعت 11:21 عصر
3زمستان

کس نمی پندارد زندگی درزمستان چو بهاراست مرا

برف هنگام فرود همچنان قاصدک است

 بر تن لخت اقاقی چو فروریزد برف

خوشه ها باردهد باردگر

میدهد جلوه به بید مجنون

طوق بندد به خم گردن هر شاخه بید

زندگی در طرب است

دست مشاطه دی بر سرتازه عروسان درخت

توری از برف سپید آرایند

برف ها بر سخن آیند وزمین بیداراست

زندگی درزمستان چو بهاراست مرا

زیر پاهای شما رهگذران

زیر لب زمزمه پردازوهم آواز شدند

ومباداروزی که ببینم زمین کرده به تن کفن ازبرف سپید

تادرآغوش بگیرداجلش

ای خدا

سخت پایداربدارشوق بیداری وقول وغزلش


¤ نویسنده: زهرا

نوشته های دیگران( )



3لیست کل یادداشت های این وبلاگ
اتکا
[عناوین آرشیوشده]


خانه
مدیریت وبلاگ
پست الکترونیک
شناسنامه

:: کل بازدیدها :: 
3329

:: بازدیدهای امروز :: 
5

:: بازدیدهای دیروز :: 
0


:: درباره من :: 

kolbeyedel

:: لینک به وبلاگ :: 

kolbeyedel

:: پیوندهای روزانه ::

امید زهرا [67]
[آرشیو(1)]


::آرشیو وبلاگ ::

تابستان 1386

::وضعیت من در یاهو ::

یــــاهـو

:: اشتراک درخبرنامه ::